Κοσμική Ενέργεια: ανακοινώνοντας την παρουσία του τίποτα

Ιδεογραφικά σημεία — ως μεταγλωσσικοί και παραγλωσσικοί κώδικες — σκοπίμως απλώνονται στην επιφάνεια για να δώσουν μορφή στον προσωδιακό ρυθμό ο οποίος ορίζει τον ποιητικό χαρακτήρα της “ζωγραφικής μου ως γραφή”. Οι πρωτόγονες τάσεις ως τελετουργική και ενστικτώδης σχέση με τη φύση και η αίσθηση της γεωμετρικής τελειότητας εισάγονται και οι δύο με δυϊστικό τρόπο, ο οποίος αντιπροσωπεύει την ποικιλόμορφη αλληλουχία του σύγχρονου ανθρώπου. Η γραφή είναι μια διανοητική και οντολογική παρουσία, το μαύρο είναι η γεωμετρία του κενού, και οι αυστηρές γραμμές και η βιαστική γραφή αφορούν όλες τις ψυχολογικές αντιφάσεις που χρησιμοποιώ ως προϋπόθεση του υποσυνείδητου. Η απόκρυφη εμπειρία λατρείας σε αρχαία κείμενα πάντα αποτελούσε έμπνευσή μου. Τα εικονογράμματα που σχεδιάστηκαν ενστικτωδώς ως επινόηση μιας ακατανόητης και ασύμβατης γλώσσας στοχεύουν στην παραγωγή σημείων πνευματικής ανεξαρτησίας.